၂၁ ရာစုနိုင်ငံရေးမှာ နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံဟာ အထီးကျန်စွာ တစ်ဦးတည်းရပ်တည်လို့မရနိုင်တော့ပါဘူး။ ငြိမ်းချမ်းရေးနဲ့ လူသားဖြစ်တည်မှုဟာ ကမ္ဘာကြီးအတွက်ပိုမိုအရေးပါလာသလို မတူညီတဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးတည်ဆောက်နေကြခြင်းကလည်း ကမ္ဘာကြီးမှာရှိနေဆဲဖြစ်ပါတယ်။ ကမ္ဘာကြီးအေးချမ်းဖို့အတွက် ငြိမ်းချမ်းရေးတရားဟောနေကြသူတွေကိုယ်တိုင်က ထူးဆန်းတဲ့နည်းပညာတွေနဲ့ ကမ္ဘာအတွင်းက သက်ရှိအားလုံးကို ဆွဲထုတ်ပစ်နိုင်တဲ့ လူသတ်လက်နက်တွေကို မနားတမ်းတည်ဆောက်ကြခြင်းဟာ ကမ္ဘာကြီးငြိမ်းချမ်းရေးကို တည်ဆောက်နေကြတယ်လို့ဆိုရပါမယ်။

၁၉၆၇ ခုနှစ်မှာ စတင်ခဲ့ပြီး တော်လှန်ရေးဂုဏ်သိက္ခာ ကြီးမားတဲ့ ရခိုင်ပြည်လွတ်မြောက်ပါတီက ဇန်နဝါရီလ ၆ ရက်နေ့ ၂၀၂၂ ခုနှစ် နေ့စွဲနဲ့ ထုတ်ပြန်တဲ့ ထုတ်ပြန်ချက်ဟာ သာမန်ထုတ်ပြန်ချက်တစ်ခုဆိုပေမယ့် မြန်မာနိုင်ငံအနှံ့ ဖြစ်ပေါ်ပြောင်းလဲတိုးတက်နေတဲ့ ခုခံတော်လှန်ရေးဖြစ်စဉ်တွေနဲ့ တိုက်ဆိုင်စဉ်းစားလိုက်ရင် ထူးခြားမှုတွေရှိနေတာကို သတိထားမိတယ်။

ဒီမိုကရေစီဆိုသည်မှာ အခြေအနေအမျိုးမျိုးတို့တွင် အဓိပ္ပာယ်အမျိုးမျိုးရှိကာ ငြင်းခုန်ရသည့် ဝေါဟာရ တခုဖြစ်သည်။ သို့သော် ယေဘုယျအားဖြင့် ဒီမိုကရေစီဆိုသည်မှာ လွတ်လပ်မျှတရွေးကောက်ပွဲများရှိသည့် နိုင်ငံရေးစနစ်ဟု ဆိုနိုင်ပေသည်။

ရခိုင်အရေးဟာနိုင်ငံရေး လူမျိုးရေးအရ ထိလွယ်ရှလွယ် တဲ့နေရာဖြစ်ပြီး ပဋိပက္ခဖန်တီးလို့ကောင်းတဲ့နေရာ ဖြစ် ကြောင်း အုပ်ချုပ်သူတို့တွက်ချက်ထားပုံလည်းရပါတယ်

မဟုတ်သော်ငြား သီးသန့်တစ်ဖွဲ့ချင်းစီလမ်းကြောင်းမှနေ၍ စစ်ကောင်စီနှင့် ခိုင်မာသည့်အပစ်အခတ်ရပ်စဲရေး (သို့မဟုတ်) AA လိုလားသည့် NCA မဟုတ်သော ငြိမ်းချမ်းလမ်းကြောင်းသစ်ဖြင့် စာချုပ်ချုပ်ဆိုနိုင်မည်လောဆိုသည်ကို စောင့်ကြည့်ရအုံးမည်ဖြစ်သည်။

စစ်အာဏာသိမ်းပြီးနောက်ပိုင်း ရက်ပိုင်းမှာပင် ရခိုင်မှာ လူထုတခဲနက်ထောက်ခံမှုရှိခဲ့တဲ့ ရခိုင်အမျိုးသားပါတီ ANP ဟာ ပါတီထဲမှာရော၊ လူထုထဲမှာရော ပြောဆိုစရာဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။ ပါတီက နှုတ်ထွက်သူတွေလည်း ရှိလာခဲ့ပါတယ်။

“အမေ ကျွန်တော့်ကို ရေမတိုက်ပါနဲ့တော့ ………. ကျွန်တော် သိပ်မကြာတော့ဘူးထင်တယ် ……… မကြာခင်သေ ရတော့မှာပါ။ အထဲက ကလီစာတွေကြေမွနေပါပြီ……အမေ …. ရေမတိုက်ပါနဲ့တော့၊ သားအရမ်းမွန်းကြပ် တယ်အမေ” ဒီစကားက သံသယနဲ့ဖမ်းဆီးခံရပြီး စစ်ကြောရေးအတွင်း ရက်ရက်စက်စက်နှိပ် စက်ခံရကာ သေဆုံးသွားရတဲ့ မြောက်ဦးမြို့နယ်၊ ဝေသာလီကျေးရွာက လက်သမားကလေး ဇော်ဝင်းလှိုင်က ဆုံးခါနီး စစ်တွေဆေးရုံကြီးမှာ သူ့အမေကိုပြောခဲ့တဲ့စကားဖြစ်တယ်။  

တိုင်းပြည်ကြီး၏ အနောက်ဘက်နယ်မြေတစ်ခုဖြစ်သည့် မက္ခရာနယ်မြေသည်ကား ဘဝရှင်မင်းတရားကြီး၏ မိဖုရားခေါင်ကြီးဆွေတော်မျိုးတော်များ နေထိုင်ရာနယ်မြေ ဖြစ်သကဲ့သို့ သားငါးနှင့် သစ်တောသယံဇာတ ပေါများရာအရပ်ဖြစ်ပေသည်။ သို့သော်လည်း ပုန်ကန်ထကြွမှုများ မကြာခဏ ဖြစ်ပေါ်လေ့ရှိရာ အုပ်ချုပ်ရေးကိစ္စရပ်များကို အထူးသတိထားက စီမံနေရလေ၏။

၂၁ ရာစုထဲမှာ နိုင်ငံတည်ထောင်နိုင်ခဲ့ကြသူတွေက ဘယ်လိုနည်းလမ်းနဲ့ အောင်မြင်မှုရခဲ့ကြတယ်၊ ဘယ်လိုအခက်အခဲတွေ ရင်ဆိုင်ခဲ့ကြရတယ်၊ မအောင်မြင်ကြသေးတဲ့နိုင်ငံတွေကကော ဘာကြောင့် မအောင်မြင်ရသေးတယ် ဆိုတာမျိုးကို နိုင်ငံတချို့ကို ဉပမာထားပြီး ရခိုင်ပြည်တော်လှန် ရေးနှင့် နှိုင်းယှဉ်သုံးသပ်ပေးသွားပါ့မယ်။

တကယ်တော့ ကျားတစ်ကောင်ရဲ့ အစာအိမ်မှာ နွားတစ်ကောင်လုံးကို စားသောက်နိုင်လောက်အောင် မကြီးကျယ်လှပါဘူး။ ဆိုတော့ သူစားသောက်ပြီးလို့ မကုန်တဲ့ အသားတွေ အရိုးတွေကို ခွေးအတွေ၊ ကျီးကန်းတွေက စားသုံးကြတာပေါ့။

အုပ်စိုးသူ လူတိုင်းစားတို့၏ ပြည်သူအပေါ်ထားသည့် အကြင်နာတရားသည်ကား စံထားလောက်ပေသည်။ ၎င်းတို့ကို ဝေဖန်သည့် လူမှုကွန်ယက်စာမျက်နှာများအား ပိတ်ပင်သည်ဟူ၍မရှိ။ ၎င်းတို့၏ လုပ်ရပ်များကို ဝေဖန်အကြံပြုသူများအားလည်း အရေးယူမှု မရှိ။ ၎င်းတို့အား တော်လှန် ပုန်ကန်မည့်သူများဟု သံသယရှိသူများကိုလည်း ဖမ်းဆီးနှိပ်စက် သတ်ဖြတ်မှုမျိုးမရှိသကဲ့သို့ ငြိမ်းချမ်းစွာ ဆန္ဒပြသူများအပေါ်၌လည်း လက်နက်ကြီးများဖြင့် ဖြိုခွင်းခြင်း မရှိပေ။ အကြင်နာတရား ကြီးမားလှသည့် ဘဝရှင် မင်းတရားကြီး၏ အမိန့်တော်ကြောင့် ဘုရင့်တပ်တော်အောက်ရှိ လက်အောက်ငယ်သား လက်နက်ကိုင်များမှာလည်း အမိန့်အာ ဏာကို ဖီဆန်မှု စိုးစဉ်းမျှ မရှိကြပေ။

စစ်ကောင်စီက ကိုဗစ်ကာလ လွတ်ငြိမ်းငြိမ်းသာခွင့်အဖြစ် အကျဉ်းသားများစွာကို လွတ်ပေးခဲ့ပေမယ့် အာဏာ သိမ်းစဉ် ဖမ်းဆီးထားတဲ့ နိုင်ငံရေးယုံကြည်ချက်ကြောင့် ဖမ်းဆီးခံထားရတဲ့အမှုတွေ လုံးဝမပါဝင်ဘဲ မူးယစ် ဆေးဝါးမှု။ သစ်မှောင်ခိုမှု ၊ လက်နက်မှု စတဲ့ ပြစ်မှုကျူးလွန်ထားသူတွေသာ ပါဝင်နေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ ဒါဟာ စစ်ကောင်စီအနေနဲ့ နိုင်ငံရေးအကျပ်အတည်းကို ဖြေရှင်းဖို့ ဆန္ဒမရှိသေးဘူး ဆိုတာကို ပြသနေတာလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီအကျဉ်သားလွှတ်မှုမှာ အင်းစိန်ထောင်အတွင်း ဆူပူမှုဖြစ်ခဲ့တာကြောင့် အမျိုးသမီး အကျဉ်းသား ခုနစ်ဦး သေဆုံးခဲ့ရတယ်လို့ (VOA) က အတည်ပြုတာကိုတွေ့ရပြီး ထောင်တွင်းက ပဋိပက္ခ အပြည်အစုံကိုတော့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း အတည်မပြုနိုင်သေးတာကို တွေ့ရပါတယ်။

စစ်တွေမြို့၊ကုတင်(၅၀၀)ပြည်သူ့ဆေးရုံကြီးမှာ Oxygen plant တစ်လုံးရှိပြီး တစ်ရက် Cylinder အိုးကြီး အလုံး ၅၀လောက် ထုတ်ပေးနိုင်သလို ကျောက်ဖြူမြို့ပြည်သူ့ဆေးရုံကြီးမှာ  တစ်ရက် အလုံး ၄၀ လောက် ထုတ်ပေးနိုင်တဲ့ Oxygen plant ရှိနေကြောင်း ကြားသိနေရတယ်။ ကျန်တဲ့နေရာတွေမှာ ရှိမရှိဆိုတာကို မ ကြားသိရဘူး။ လက်ရှိအချိန် ရခိုင်ဒေသမှာ အောက်ဆီဂျင်ထုတ်လုပ်နိုင်မှုက အားရစရာမရှိ။

ရခိုင်ပြည်နယ် ဘိုးဘွားရိပ်သာမှာ အဘိုး ၈ ဦးနဲ့ အဖွား ၃၄ ဦး စုစုပေါင်း ၄၂ ဦးကို ကျန်းမာရေး ပြုစုစောင့်ရှောက်ပေးနေတာလည်းဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီအထဲက အဘိုးတစ်ယောက်နဲ့ အဖွားငါးယောက်ဟာ လေဖြတ်ဝေဒနာကို ခံစားနေရတယ်လို့ ရိပ်သာရဲ့တာဝန်ရှိသူတွေဆီက သိရပါတယ်။

မူဝါဒမတည်ငြိမ်မှုပြဿနာတွေ၊ စည်းကမ်းလိုက်နာမှု၊ ကျင့်ဝတ်လိုက်နာမှုတွေကအစ အလွန်အားနည်းခဲ့တာကိုတွေ့ရပြီး အမျိုးသားပါတီဟာ အမျိုးသားနိုင်ငံရေးအရ တည်ဆောက်ရမယ့် ကဏ္ဍတွေ ပျောက်ဆုံးနေခဲ့ပြီး အချင်းချင်းကြားက ပြဿနာများနဲ့သာ လုံးပမ်းရင်း ရခိုင်လူထုလိုလားတဲ့ တစ်ပါတီတည်းမူကို လုပ်ဆောင်ရာကနေ ငါးနှစ်တာကာလအတွင်း ပါတီသုံးခုထိ ပြိုကွဲသွားခဲ့ပါတယ်။

ပြည်တွင်းပြည်ပ မီဒီယာတွေရဲ့ မျက်နှာစာတစ်ခုဖြစ်တဲ့ ရန်ကုန်မြို့လယ်ကောင်မှာတောင်မှ ရက်ရက်စက်စက် နှိမ်နင်းသတ်ဖြတ်မှုတွေကို ကျူးလွန်နေတာကိုကြည့်ရင် ဘယ်မီဒီယာမှ မရှိတဲ့ တောကြိုအုံကြားက တိုင်းရင်းသားကျေးရွာတွေမှာ ဘယ်လောက်ထိ ဆိုးဆိုးရွားရွား ခံစားခဲ့ကြရရှာလေမလဲ။ ဘာကြောင့် တိုင်းရင်းသားတွေ လက်နက်စွဲကိုင်ခဲ့ကြရသလဲဆိုတာကို နားလည်သဘောပေါက်လောက်မယ်ထင်ပါတယ်။

ပါတီက တောင်းဆိုခဲ့တဲ့ အချက်တွေထဲက နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားတွေ လွတ်မြောက်ရေးဆိုတဲ့အချက်မှာ ဒေါက်တာအေးမောင်အပါအဝင် အကြမ်းဖက်တိုက်ဖျက်ရေးဥပဒေနဲ့ တရားရင်ဆိုင်နေကြရသူအချို့ ပြန်လွတ်လာခဲ့တုန်းက ဒေါ်အေးနုစိန်နဲ့ ပါတီရဲ့ကြိုးစားမှုကြောင့်လို့ ပုံဖော်ခဲ့ကြပြီး အခုအကျပ်အတည်းကို ရင်ဆိုင်ရချိန်မှာတော့ ဒေါ်အေးနုစိန်တစ်ယောက်တည်း ဖြေရှင်းရတော့မယ့် ပုံစံမျိုးဖြစ်နေတာကိုသာ မြင်တွေ့ရပါတယ်။

နောက်တစ်ခုက ဒီနေ့နွေဦးတော်လှန်ရေးဟာ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ အဓိက ပင်မပြဿနာဖြစ်တဲ့ ဖက်ဒရာယ် ပြည်ထောင်စုတည်ဆောက်ရေးကို ဦးတည်ပြီး နိုင်ငံအတွင်းအရှည်ကြာဆုံးဖြစ်တဲ့ လက်နက်ကိုင် တော်လှန်ရေး ပဋိပက္ခကို အဆုံးသတ်နိုင်ဖို့ ကြိုးစားရမယ့်ကာလလို့ မြင်ပါတယ်။ NUG အစိုးရအဖွဲ့အနေနဲ့ နိုင်ငံအတွင်း တရားဝင်မှုကိုရရှိဖို့ လိုအပ်နေသေးသလို အဲဒီတရားဝင်ဖို့ကလည်း တိုင်းရင်းသား ပြည်နယ်တွေက လက်ခံဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။ ထိုနည်းတူ ဒီတရားဝင်မှုကို ရရှိနိုင်ဖို့ ပြည်နယ် တိုင်းရင်းသားတွေရဲ့ နိုင်ငံရေးဖြစ်တည်မှုသန္ဓေကို NUG အနေနဲ့ အပြည့်အဝလက်ခံဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။

အဲဒီနေရာက အခု နိုင်ငံရေးသမားတွေ လူတွေသိကြတဲ့ ကျောက်ဖြူအထူးစီးပွားရေးဇုံ (SEZ) နေရာပါပဲ။ ကမ္ဘာ့နိုင်ငံရေးဇတ်ခုံပေါ်မှာ မဟာဗျူဟာကျတဲ့နေရာလို့ တင်စားခံရ ဒေါ်လာဘီလီယံချီတန်တဲ့နေရာပါ။ စစ်တပ်ဖောက်ခဲ့တဲ့လမ်း လယ်ကွင်းပြင် ဖြတ်သွားတယ်။ တပြားမှ လျော်ကြေးမရပါ။ သိမ်းလိုက်တဲ့တောင်တွေဟာ ဒေသခံတွေရဲ့နေရာတွေဖြစ်တယ်။ ခြူးပြား တပြားမှ မရပါ။ အဆိုးဆုံးကတော့ စစ်တောနဲ့ သစ်ပုတ်တောင်ဆိုတဲ့ရွာတွေပါ။ အဲဒီနှစ်ရွာဟာ ဓညဝတီ ဌာနချုပ်ရဲ့ ခြံစည်းရိုးထဲမှာ အခုထိနေရပါတယ်။ တချိန်က ကိုယ်ပိုင်ခဲ့တဲ့မြေကို ကိုယ်က ဌာနချုပ်မှူးဆီမှာ သီးစားငှားပြီး ပြန်စိုက်ရပါတယ်။ ၂၄ နာရီ ကိုယ်စိတ်ကြိုက် ဝင်ထွက်ခဲ့လို့ရတဲ့နေရာဟာ စစ်တပ်က ရပ်ဆိုရပ်၊ ဘယ်အချိန်မထွက်ရဆိုတဲ့ ချုပ်နှောင်မှုအောက်ကို ရောက်သွားပါတယ်။